Wanneer ik ook maar een vraag heb over een kat, is er altijd één persoon die mijn hoofd te binnenschiet en die vast wel raad heeft. Niet dat ik haar persoonlijk ken, maar haar website zit altijd zo boordevol goede tips! Dat ik haar belde met de vraag of ze een kort interview wilde doen, was ik dan ook blij verrast dat ze daarmee instemde. Over wie heb ik het? Over niemand anders dan Liesbeth Puts! Zij is de eigenaresse van de Praktijk voor Kattengedrag en zij is de schrijfster van enkele boeken. Lees snel verder om haar ook een beetje beter te leren kennen. 🙂
Zoals iedereen ondertussen denk ik wel weet, ben ik als het ware erin gerold om eigenaresse van een kattenhotel te worden. En dat doe ik nog steeds met ont-zet-tend veel plezier! Toen jij jonger was, had je toen bedacht dat je dit ging doen?
Als je met ‘dit’ bedoelt of ik ooit gedacht had dat ik kattengedragsdeskundige zou worden: nee, nooit! Het vak bestaat pas een jaar of 15 in deze vorm, dat was lang nadat ik afgestudeerd was aan de universiteit. Ik vind het ook eigenlijk meer een vak voor een tweede carrière, als je al de nodige levens- en kattenervaring hebt opgedaan.
Klinkt alsof je dus al veel hebt gedaan, maar van alles wat je hebt gedaan, waar ben je het meest trots op?
Ik denk dat ik het meest trots ben op mijn boeken. Natuurlijk, het feit dat ik een goedlopende praktijk heb opgezet en daarmee heel veel katten heb kunnen helpen, is iets wat me heel blij maakt. Het is altijd fijn om problemen te kunnen oplossen.
Met mijn boeken kan ik veel meer mensen bereiken en op die manier kennis over katten breder verspreiden.
Ach, er zijn natuurlijk altijd heel veel positieve punten te benoemen maar ook jij kent vast wel de mindere kanten van dit vak. Wat is jouw grootste frustratie in het werk?
Het is altijd verdrietig als je weet dat er ergens een kat zit die het moeilijk heeft en/of hulp nodig heeft, maar het lukt je niet om de eigenaar te overtuigen dat er toch echt iets voor hem gedaan moet worden. Dat is met name als er spanningen zijn in een kattengroep en de eigenaren absoluut niet willen nadenken over herplaatsing. Dan weet je dat zo’n kat nog vele jaren, misschien wel zijn hele leven, moet leven in stress of angst.
Dat is inderdaad heel vervelend om te horen. Toch is het goed dat je door gaat. In momenten die moeilijk zijn of misschien wel in het algemeen eigenlijk: Wie of wat vind jij het meest inspirerende voorbeeld? En waarom?
Ik laat me inspireren door iedereen die zich op enigerlei wijze inzet voor dierenwelzijn, door mensen die oorspronkelijke denkers zijn en heilige huisjes durven om te schoppen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het werk van Jane Goodall of Frans de Waal die het denken over dieren toch echt in een andere richting gestuurd hebben.
Ik laat me daarnaast ook inspireren door mensen die zich, soms met gevaar voor eigen leven, inzetten voor het behoud van diersoorten, voor de planeet, voor vrede en onderling begrip.
Genoeg over het werk! Hoe besteed je jouw vrije tijd het liefst?
Ik heb heel weinig vrije tijd helaas. Ik ben dol op lezen, zowel literatuur als non-fictie. Daarnaast bezoek ik graag musea en tentoonstellingen, ik heb een grote tuin, maak lange wandeltochten en ik kook graag voor vrienden.
Dan nog als allerlaatste vraag: Wat is jouw tip aan anderen?
Volg je hart, blijf openstaan voor anderen en probeer de wereld een betere plek te maken voor mens en dier.
